Een tijdje terug begon ik met het geven van Yogasessies voor een groep in plaats van Yogalessen.
Geen Yoga flow, easy flow power yoga maar een Yin Yang Yoga sessie.
Geen fysieke uitdaging, maar een heel andere uitdaging namelijk voelen in je lijf zonder de fysieke afleiding.
Dus waarom maakte ik deze stap?
Luisteren naar het lichaam: hoe vaak ik de boodschap ook herhaalde, het kwam bij de meeste mensen helemaal niet binnen.
Het was spannend uit het bekende te stappen, maar wat ik zag gebeuren in de les was niet dat wat ik mee wilde geven.
We lijken zo geconditioneerd in het harde werken, en niet naar ons lijf te luisteren en dat zag ik ook gebeuren op de Yoga mat.
Ook tijdens de zachtere vorm van Yoga, Yin yoga zag ik mensen zichzelf verbijten om, maar in de Yin strekking te kunnen blijven zitten.
Kaken strak, handen gespannen, nekspieren aan.
Ik wilde terug naar zachtheid, het voelen en het zijn met de hele groep op dat moment aanwezig.
En ja het was eng, en ja er liepen in het begin soms mensen weg uit de les.
En ja dat mag ook. Want zachtheid begint met alles welkom te heten.
Dus ook mijn eigen onzekerheid en angst voor afwijzing was welkom als iemand weg liep.
Ik gaf het een veilige haven om in te landen.
En mensen bleven. De behoefte om te bewegen vanuit het contact met het lichaam in plaats van het stramien van het hoofd was duidelijk aanwezig en werd dankbaar ontvangen.
En zo werd de Yoga les een Yoga sessie.
Elke week nodig ik uit wat er in beweging wil komen, puur op gevoel.
De groep heeft een vaste kern inmiddels en komen er steeds mensen bij, iedereen mag aanhaken met of zonder ervaring.
Samen vormen we inmiddels een heel mooi zacht veld waarin alles welkom is.
Voelen wat voor ons werkt en dat kan voor iedereen op dat moment anders zijn.
Zonder druk, dwang of spanning.
Hoeveel ruimte is er voor mijn adem? Hoeveel kracht is er beschikbaar? Hoeveel energie is er beschikbaar? Kan ik mijn lichaam uitnodigen spanning los te laten zodat de flexibiliteit voelbaar toeneemt?
De verbinding met het lichaam, het gevoel en het zelf groeit en groeit.
En ja soms is het heel intens, worden er diep verstopte emoties aangeraakt.
En die mogen er zijn, zonder oordeel. Zonder dat we er iets mee hoeven te doen.
Voelen en erbij blijven. Tot ze als het ware oplossen.
Samen leren we dat verwerken en loslaten een heel natuurlijk gegeven is.
Dat onze lichamen elkaar ondersteunen in het verwerken en loslaten.
En dat we het niet alleen hoeven te doen. Ook zo’n hardnekkige conditionering.
Het alleen moeten doen, er alleen voor staan.
Inmiddels vinden steeds meer mensen het niet meer spannend om hulp te vragen bij de intense stukken in een individuele sessie met mij.
Na de les is er ruimte om samen thee en koffie te drinken voor wie wil.
Wordt er gedeeld over fijne en minder fijne, soms trieste en aangrijpende dingen die op dat moment leven bij eenieder. Er wordt geluisterd. Echt geluisterd.
Er is bedding, een warme zachte bedding.
Voel je welkom in deze fijne zachte bedding.
Woensdag 9:00 @yogasite
Liefs Lilian