Het maakt niet uit.
Tjust keep on going.
In je eigen tempo en op de manier die op dat moment bij je past.
Dat is genoeg.
De dagen dat ik laag vlieg zijn de dagen dat ik op verschillende lagen verwerk en loslaat.
Eerst zijn daar de kritische gedachten. Vol weerstand, schuld, onmacht, schaamte etc.
Ik luister naar deze gedachten, zonder ermee in gesprek te gaan...
Verwerken is als het willen oplossen van een kubus.
Ik bekijk de gedachten, doorvoel deze steeds van een andere kant, draai dan eens hier en dan eens daar aan, leg het even weg om het later weer op te pakken.
Ik werk, ik maak eten, ik beweeg en doorvoel op een lager tempo dan wanneer ik hoog vlieg.
Ik beweeg door de verschillende lagen heen, de verwarring, verstrikking, de verhalen en de emoties.
Net zolang tot ik bij de oorsprong van de pijn uit kom.
Dan wordt het kristal helder en stil in mijn hoofd, is er alleen nog maar voelen en de schoonheid van het voelen.
Ik voel de krater, de wond en daar laat ik al mijn liefde in stromen.
Flying High or Flying Low, beide zijn Essentials, een natuurlijke beweging van binnenuit.
Tjust keep going, precies zoals je bent.
Liefs Lilian