Ik voel hoe de weerstand en de frustratie langzaam aan groeit.
En hoe deze spanning in de ruimte blijft hangen.
Rond kijkend zie ik de verschillende gezichten.
Onzekerheid, gevoelens te falen, het niet te kunnen, frustratie.
Ik voel ook mijn eigen onzekerheid.
De 'ben ik wel goed genoeg stem' laat zich even horen.
Ik voel de keuze die ik kan maken.
Mee te gaan in de onzekerheid is bekend en veilig.
Ik ga met mijn aandacht heel even volledig naar binnen.
Geef een liefdevolle omhelzing aan het onzekere zijn.
Kijk de spanning aan die ik voel op het moment dat ik 'buiten de lijntjes ga kleuren'.
Ik vertel wat ik waarneem, dat Yoga ook opgeslagen spanning in ons lijf losmaakt.
Dat deze spanning bestaat uit onverwerkte emoties en gevoelens los maakt die we liever niet voelen.
Ik praat tegen de groep met woorden die komen vanuit mijn hart.
Creëer ruimte en veiligheid zodat alles mag zijn zoals het is.
Langzaam kan de spanning in de ruimte aarden en wegstromen.
Er ontstaat een diepe rust en ruimte voor iedereen om helemaal naar binnen te keren.
En met zich zelf te zijn.
Liefs Lilian